Usta yazar Can Çobanoğlu, Fenerbahçe'yi şampiyonluğa taşıyacak reçeteyi yazdı. Rakiplerin umulmadık puanlar yitirmesi, geçiş dönemi sıkıntıları yaşayan Sarı-Lacivertliler’in ikinci yarıya umutla bakmasına neden oldu. Kanarya’nın golcü bir santrfor ile Aurelio ve Appiah tipinde kaliteli, yük taşıyan, mücadele gücü yüksek orta alan oyuncusuna ihtiyacı var.
Değişim sancıları yaşandı Bugünü eleştirmek için dünü hatta, dünden öncesini hatırlamakta fayda var. Denizli’de kaybedilen şampiyonluğun ardından gecikilerek girilen transfer dönemi, sessizliğe bürünülerek geçilen bu süreç ile gelen hoca değişikliği, giden Daum gelen Zico ve alınan yeni oyuncuların geç katıldığı çalışma döneminin ardından yakalanan şampiyonluk, atlatılması kolay olmayan olaylar zincirinin arda arda dizilmiş halkalarıydı. Fenerbahçe bütün bu sorunları zorlukları aşmasını bildi. Ama transferde harcaması çok, doğruları tartışılır işler yaparak... Ezeli rakibinin 6 hafta kala antrenör değiştirmesi, mali sorunları ve birçok idari hata yapmasına rağmen şampiyonluğa ulaşması yönetimi de yeni hoca arayışlarına itti ve Fenerbahçe’de asıl değişim başladı. Daum’un sulanmış disiplininden sonra gelen Zico’nun yumuşaklığı ve futbolculara yakınlığı, yerini Aragones sertliği ve futbolcularla mesafeli birlikteliğine bıraktı. Bunun Sarı-Lacivertliler’e nasıl yansıyacağı hep zihinlerde dolaşıyordu.
Kaybedilenler ve sakatlıklar Diğer taraftan sene başında kaybedilen 3 kaptan ve ilaveten Aurelio’nun gidişinin, takımın ruhunu ve mücadele gücünü etkileyeceği genel kanı oldu. Temelde bu kadar değişiklik bile bir takımı yıkabilecekken, sezon başı kampında gelen talihsiz sakatlıkta geçen senenin Avrupa başarısında önemli rolü olan Deivid’i de takımdan uzun süre ayrı bıraktı. Deniz’in de benzer sorunları yaşaması, Appiah’ın ilk sene parmak ısırtan savaşçılığından ‘yokluğa doğru’ kayışı unutulan zorlukları oldu bu sene için Sarı Kanaryalar’ın... Oyun sisteminin takımın yapısına uygunluğu veya uymaması, futbolcu yapısı tartışılırken rakiplerin acemice puan kayıpları, Fenerbahçe için ligden kopmama adına büyük şans oldu.
Rakipler elinden geleni yaptı! Yukarıda saydığımız olumsuzluklar ve değişimin yaşandığı takıma aslında süre gerekliydi. Bu sürede de yarışta yara almamalıydı Fenerbahçe. Şampiyonluk peşinde koşan rakipler adeta bu şans topunu Sarı-Lacivertliler’e verdiler ve belki de onların da umutsuz olduğu bir dönemde umut olacak bir pozisyonda ilk yarıyı bitirdiler. Bu hatalar mı Fenerbahçe’yi yukarıya taşıdı sadece diye düşünenlere cevabımız pek tabii ki ‘hayır’ olacaktır. Anlatmak istediğimiz puan olarak önde duranların kayıpları olmasaydı bunların yakalanmasının matematik olarak mümkün olmayacağıdır sadece. Öncelikle hakkını teslim etmek gerekir ki; bu kayıpların olduğu dönemde paniklemeden hocasının ve futbolcularının arkasında duran yönetim, yukarıya tırmanışta büyük pay sahibidir... Ve daha sonra hem sakatların dönmesiyle, hem de Aragones’in oyuncularını ve camiayı daha doğru değerlendirmeye başlaması yukarının yakalanmasında etkili olan faktörlerdir. Aragones’e Deivid’in dönüşü hayat öpücüğü olurken, anlamsız biçimde dışladığı Deniz’i de orta sahada zaman zaman kullanmasıyla Fenerbahçe kıvama gelmeye başladı. Orta sahada çok koşan ve basan dönemden kalan tek futbolcu Deniz geri kazanılmalı, umarız bunu da Aragones’e anlatan olur.
Saracoğlu hayalleri tükenince Geçtiğimiz dönemdeki en önemli kayıp Şampiyonlar Ligi rüyasının hiç istenilmediği ve umulmadığı bir biçimde son bulmasıdır. Bir sene öncesinin çeyrek finalisti hüzünlü bir veda ile Avrupa arenasından çekilince, kırgın ve kızgın bir kalabalık oluştu tribünlerde. Haksız da değillerdi düşününce! Türkiye’nin en pahalı ve ünlüler topluluğu kadrosu varsa, hoca da Avrupa şampiyonu apoletiyle gelmişse, beklentiler de doğal olarak yüksek olacaktı. Öyle de oldu... Ama gelinen noktada beklentilerle bulunulan pozisyon örtüşmedi ve sesler yükseldi. Aslında Fenerbahçe’nin bu sene Avrupa kupalarında Şampiyonlar Ligi’nden çok, olmazsa olmazı UEFA Kupası’ydı. Kendi stadında yapılacak final nedeniyle orada kupaya uzanacak ellerin Sarı-Lacivertli olmasıydı tabii ki gönlünde Fenerbahçe sevgisi yaşatanların. Ama olmadı. Türkiye Ligi’ndeki hataları, Şampiyonlar Ligi’nde de grup maçlarında tekrarladı Fenerbahçe.
Duvar tipli adamlarla olmaz Guiza hep yalnızları oynadı, onun bölgesinde son vuruşları iyi yapan golü koklayan Semih orta sahaya çekildi, Alex ise fizik olarak dayanamayacağı büyük bir alandan sorumlu yapıldı Aragones tarafından. Topu kazanmak için 3 senedir uğraşmayan Brezilyalı’dan hem bu görev, hem de oyun kurucu rolü oynaması istenince işler karıştı. Alex iyice geriye yaslanarak öne doğru çıkamadan ve üretken olamadan oynamaya başladı. Semih neredeyse kendi taşıdığı toplarla gol atmaya çalıştı ve en sorunlu bölge orta sahada çok koşan sürekli o bölgeyi kontrol eden Aurelio, Appiah, Tuncay gibi oyuncuların gerekli olduğu sistemde iş daha yavaş, yana, geriye ve yumuşak oynayanlara düşünce zor maçlar oynadı Fenerbahçe. Akla gelen ilk soru tabii ki, o bölge için alınan Maldonado ve Josico olacaktır. Birer sene arayla iki tane ‘duvar’ tipli adam aldı yönetim, yani sadece duvar pası yapanları. Selçuk’un form tutması, Deivid ve Vederson’un takıma sakatlıktan sonra geri dönmesiyle işler düzelmeye başladı. Aslında sorunu sadece göbekte ve oyun sisteminde de aramamak lazım. İşin diğer tarafında geçen senenin 2 koşanının bu senenin ilk yarısının iki formsuzu olması da var kanımızca. Puan kaybedilen dönemleri hatırlayalım. Gökhan Gönül sağda, Carlos solda beklenmeyecek kadar kötüydüler. Vederson’un sakatlığıyla iyice tıkanan sol kanata ilaveten, sağ tarafta geride Önder de bekleneni veremeyince Fenerbahçe kanatları kırık hale geldi.
Güiza’nın üzgün yüz ifadesi Güiza beklentileri karşılayabilmiş değil. Seyredenlerin de sabrı haklı olarak taşmak üzere. Üzgün surat ifadesi, kaçırdığı gollerin ne mazereti ne de kaybedilen puanların tesellisi olabilir. Ara transferde olur mu bilemeyiz. Emre’nin uyum süresi ne kadar sürecek o konuda da ahkam kesemeyiz, ama bildiğimiz bir şey var ki Fenerbahçe’nin golcü bir santrfor ile Aurelio ve Appiah tipinde kalitesi olan, yük taşıyan, mücadele gücü yüksek, orta alan oyuncusuna ihtiyacı var. Elindeki kadrosuyla her an skoru değiştirebilecek Fenerbahçe, ligin birbirine yakın puan durumuna bakılınca, yönetimin de bu konudaki tecrübesini yanına koyunca sezon sonunda neden şampiyonluk yaşamasın denebilecek durumda.
Anasayfa 
Latest images 
] 
